NARODNI OBIČAJI: Danas je Todorova subota, ujutru OBAVEZNO pojedite malo ove namirnice i ispoštujte jedan VAŽAN običaj

Vjernici prve subote Časnog posta kuvaju žito, koje se u crkvi osveštava i time proslavljaju Svetog Teodora

Pravoslavni vjernici današnju subotu obilježavaju kao Teodorovu (Todorovu) subotu, jer je posvećena Svetom velikomučeniku Teodoru Tironu.
Na ovaj dan je običaj je da se vjernici, koji su cijelu nedelju postili, pričešćuju. Nekada su se na ovaj dan pričešćivali i đaci.

Teodorova ili Todorova subota uvijek pada u prvu subotu Velikog Vaskršnjeg posta.

Za Svetog Todora vjeruje se da je zaštitnik stoke, naročito konja, pa se ovaj dan naziva još i Konjski dan – kada se konji ne prežu (u kola) već samo jašu. Veruje se da ovaj svetac liječi od padavice. Seljaci u to vrijeme odlaze u obližnje manastire sa bolesnima, pale svijeće i mole se svecu za zdravlje.

U mnogim selima se konji jašu, i pokazuju po selima. Srbi, Makedonci i Bugari vjeruju da Sv. Todor, u vidu noćnog jahača tokom Todorove nedjelje može da donese bolesti i ludilo.

Ovog dana u selima istočne Srbije priprema se žito, odnosno, koljivo, kao za svaku Krsnu slavu. Pravi se i kolač na kome se obavezno nalaze ukrasi u obliku konja ili potkovice.

Na taj dan se pali smeće (radi zaštite, tj. za zdravlje konja i porodice, radi odavanja poštovanja demonima i kao zaštita od zmija).

Žene na Todorovu subotu ne smiju da peru kosu, u kući se ne smije paliti vatra (jer demoni ne vole dim), a djecu treba okupati prije konjskih trka.

Izuzetno, ako je neophodno, dijete se i na taj dan može okupati, ali se obavezno stavlja potkovica u korito s vodom.

Nevjeste se tog dana ne smiju češljati zbog zmija (jer se one nalaze u konjskoj dlaci). Mnogi i danas vjeruju da potkovica donosi sreću. Todorov kult, kao ostatak tračkog konjanika, prisutan je u Istočnoj Srbiji, dok je u drugim djelovima gotovo nestao.

Sveti Teodor Tiron ima svoj praznik 2. marta (po gregorijanskom kalendaru), kada se slavi njegov spomen, dok se danas pominje samo njegovo čudo iz četvrtog vijeka. Naime, u vrijeme velikog gonjenja hrišćana, car Julijan Odstupnik je izdao naredbu da se u Carigradu sve namirnice na pijaci poprskaju krvlju idolskih žrtava, da bi se hrišćani, jedući ih, oskrnavili za vrijeme Časnog posta.

Arhiepiskopu carigradskom Evdoksiju javi se sv. Teodor Tiron, i otkrije mu tu zlu namjeru cara. Na pitanje vladike šta da jedu hrišćani koji poste, svetac je objasnio kako da kuvaju pšenicu i miješajući je sa medom prave koljivo.

Od tada je ostalo da hrišćani prve subote Časnog posta kuvaju žito, koje se u crkvi osveštava i time proslavljaju Svetog Teodora.

(dijaspora.news/Srbija Danas.com)