Šećer ljeti pada zbog manjka tečnosti

Tokom vrućina, dijabetičari izrazito gube tečnost znojenjem, što se ispoljava suvoćom usta, ispucalim usnama, opštom malaksalošću i omaglicom, a ponekad i povišenom temperaturom. Nisu rijetki ni grčevi u potkoljenicama i malaksalost. Za dijabetičare ovo je izuzetno štetno, jer manjak tečnosti u organizmu može da bude osnova drugih poremećaja koji dovede do gubitka svijesti i kome.

Asistent dr Marina Anđelić Jelić, specijalista interne medicine i načelnik kliničkog odjeljenja za endokrinologiju, dijabetes i bolesti metabolizma u Kliničko-bolničkom centru “Zvezdara” kaže da zbog dehidratacije dolazi do pada šećera, odnosno hipoglikemije.

“Osim smanjenog unosa tečnosti, dijabetičari u ljetnjem periodu jedu manje kaloričnu hranu, a više voće i povrće, što sve dovodi do padova najpre pritiska u krvi, a zatim i šećera. Zbog pojačanog znojenja gubi se i dosta elektrolita i soli, pa se preporučuje da piju slabogazirana pića koja imaju dovoljno kalijuma, natrijuma i magnezijuma.

Pad šećera je situacija koje se i ljekari i pacijenti najviše plaše. Hipoglikemija značajno narušava kvalitet života, više nego skok šećera. Problem nastaje kada pacijenti, koji dugo godina imaju dijabetes, izgube osjećaj za prepoznavanje simptoma poput zamagljenog vida, malaksalosti i opšte slabosti. To je, kaže dr Anđelić, ono što je opasno.

“Ako hipoglikemija duže traje, a pacijent ne reaguje unošenjem koncentrovanih ugljenih hidrata, kao što su dvije kockice čokolade, kašičice meda ili zaslađeni sok, rizikuju da ih hipoglikemija dovede i do kome”.

Ljeti se zbog toga doza lijeka, bilo da su u pitanju tablete ili insulin, smanjuje. Naročito ako se epizode hipoglikemije javljaju na svakih dva do tri dana. Terapiju, međutim, pacijenti ne smiju da mijenjaju na svoju ruku, već u dogovoru sa ljekarom. Da bi spriječili nagle padove šećera dijabetičari treba da piju što više tečnosti, najbolje vode i to od litar i po do dva, ali ne i voćne sokove koji sadrže dosta voćnog šećera. Ako žele da se osvježe preporučuju se limunada bez šećera, i prirodno cijeđeni sokovi, kao i mineralna voda sa magnezijumom.

Osim problema sa padom šećera, ljeti su i češće infekcije na stopalima, pa ljekari upozoravaju pacijente da nikako ne hodaju bosi.

“Dijabetičari često pate od polineuropatije, odnosno oboljenja perifernih nerava na nogama, i zbog toga ne osjećaju bol. I najmanja povreda, ubod, ogrebotina, predstavlja ulazno mjesto za infekciju, što može da dovede do nastanka dijabetesnog stopala”, napominje dr Anđelić Jelić.

(Novosti)