Bivši istaklnuti funkcioner Crne Gore i Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije Veselin Đuranović dobiće ulicu u Podgorici.

Naime, odbornici Skupštine Podgorice treba na sjednici 25. jula da daju saglasnost na predlog da se ulica na području Detaljnog urbanističkog plana “Radoje Dakić” nazove po Đuranoviću.

U obrazloženju predloga navodi se da se time simbolično čuvaju uspomene na ličnosti od izuzetnog državnog i društvenog i humanističkog značaja.

Veselin Đuranović (1925–1997) bio je učesnik NOP-a, istaknuti društveno-politički radnik, visoki funkcioner Crne Gore i SFRJ.

Rođen je u Martinićima, opština Danilovgrad. Gimnaziju je završio u Podgorici, a učiteljsku školu na Cetinju. Uoči Drugog svjetskog rata uključio se u revolucionarni pokret, zbog čega je bio isključen iz učiteljske škole na dvije godine. Član Saveza komunističke omladine Jugoslavije postao je 1941. godine i aktivno je učestvovao u pripremi ustanka.

Poslije Trinaestojulskog ustanka, pa sve do povlačenja partizanskih jedinica u Bosnu, maja 1942. godine, radio je na oslobođenoj teritoriji u skojevskoj organizaciji i organizaciji Crnogorske narodne omladine. Početkom maja 1943. godine, zajedno sa grupom pristalica NOP-a, uhapšen je i interniran u logor na Zabjelu. Pušten je septembra 1943. godine, poslije kapitulacije Italije i rasformiranja logora.

“Ponovo se povezao sa partijskom organizacijom i postao sekretar skojevske organizacije u svom selu, a u oktobru iste godine i član Opštinskog komiteta SKOJ-a i predsjednik Opštinskog odbora antifašističke omladine. Učestvovao je na Prvom (novembra 1943. u Kolašinu) i Drugom kongresu Narodne omladine Crne Gore (decembra 1944. na Cetinju). U članstvo KPJ primljen je 1944. godine. Poslije oslobođenja Jugoslavije obavljao je razne partijske i političke dužnosti, najprije u Crnoj Gori, a potom u federaciji. Bio je član Pokrajinskog komiteta KPJ za Crnu Goru i predsjednik Centralnog komiteta Narodne omladine Crne Gore. Bio je i organizacioni sekretar Opštinskog i Sreskog komiteta KPJ za Danilovgrad i Titograd. Jedno vrijeme bio je generalni direktor Radio Titograda i lista Pobjeda”, navodi se u predlogu.

Dodaje se da je izabran je za predsjednika Socijalističkog saveza Crne Gore, a zatim je imenovan za predsjednika Izvršnog vijeća Skupštine Crne Gore (1963–1966). Iz SSRN je prešao u CK KP Crne Gore i izabran je za predsjednika. Od 1977. do 1982. godine bio je na dužnosti predsjednika Saveznog izvršnog vijeća SFRJ, a od maja 1982. do maja 1983. godine bio je predsjednik Predsjedništva SR Crne Gore i od 1984. do 1985. godine, bio je i predsjednik Predsjedništva SFRJ. Na VIII, X i XI Kongresu SKJ biran je u Centralni komitet SKJ.

“Pojavom antibirokratske revolucije podnio je ostavku na sve političke i državne dužnost”, zaključuje se u predlogu o kom će raspravljati odbornici na sjednici gradske skupštine.