Gdje su šta rade glavni akteri referenduma: Većini i dalje politika zanimanje

Za uspjeh referenduma prema preporukama EU bilo je potrebno da ga podrži 55 odsto izašlih birača. Referendumsko pitanje glasilo je: ,,Želite li da Republika Crna Gora bude nezavisna država sa punim međunarodno-pravnim subjektivitetom“. Predsjednik Republičke referendumske komisije bio je Slovak František Lipka. Pravo glasa na referendumu imalo je 484.718 građana. Referendum je nadgledalo više od 3.400 posmatrača, od kojih 2.270 domaćih i oko 630 stranih. Izjašnjavanje građana pratilo je i više od 630 domaćih i novinara iz regiona. Skupština Crne Gore je na svečanoj sednici 3. juna 2006. godine donela Odluku o proglašenju nezavisnosti i Deklaraciju nezavisne Crne Gore.

Referendumsku kampanju za i protiv nezavisnosti Crne Gore vodila su dva suprostavljena bloka. S jedne strane je bio blok za nezavisnost kojeg je predvodila Demokratska partija socijalista Mila Đukanovića, tadašnjeg predsjednika Crne Gore. U tom bloku su još bili: Socijaldemokratska partija Ranka Krivokapića, Pokret za nezavisnost Crne Gore na čijem čelu su bili Branko Lukovac i Rade Bojović, Liberalna partija Miodraga Živkovića, Građanska partija Krsta Pavićevića, te još niz manjih partija, bošnjački, albanski i hrvatski prvaci i razna udruženja.

S druge strane Blok za očuvanje zajedničke države sa Srbijom predvodila je Socijalistička narodna partija Predraga Bulatovića. U ovom bloku bili su još: Narodna stranka Predraga Popovića, Srpska narodna stranka Andrije Mandića, Demokratska srpska stranka Ranka Kadića, Pokret za očuvanje SCG i nekoliko nevladinih organizacija. Predstavnik Bošnjaka u ovom bloku bio je Harun Hadžić.

Nakon devet godina, od ovog istorijskog događaja većina ,,glavnih igrača“ u referendumskoj utakmici i dalje se bavi politikom kao osnovnim zanimanjem. Pa krenimo redom:

Milo Đukanović

Bio je lider Bloka za nezavisnu Crnu Goru. Na izborima održanim 10. septembra 2006. godine Koalicija za Evropsku Crnu Goru- Milo Đukanović – DPS SDP osvojila je aposlutnu pobjedu. Nakon što je obnovom državne nezavisnosti Crna Gora ostvarila najkrupniji politički cilj, Đukanović je početkom oktobra 2006. godine, odlučio da se povuče sa najviših državnih funkcija – tada je bio premijer. 
Poslanik u Skupštini Crne Gore bio je od oktobra 2006. do 28. februara 2008. godine kada je ponovo postao predsjednik Vlade.  Ponovno je odlučio da se povuče sa mjesta premijera 21. decembra 2010. godine.
Nakon pobjede koalicije ,,Evropska Crna Gora – Milo Đukanović“ na parlamentarnim izborima u oktobru 2012. godine, predložen je za mandatara za sastav Vlade. Od 4. decembra 2012. godine obavlja dužnost premijera. Reizabran je za predsjednika DPS-a na VI kongresu održanom 21. maja 2011. godine. 
 

Filip Vujanović

U vrijeme referenduma bo je predsjednik Crne Gore. Na prvim predsjedničkim izborima u nezavisnoj Crnoj Gori, 6. aprila 2008. godine, izabran je za predsjednika Crne Gore. Vujanović je pobijedio i na drugim predsjedničkim izborima u nezavisnoj Crnoj Gori, 2013. uprkos  protivljenju koalicionog partnera krivokapićeve Socijaldemokratske partije.

Ranko Krivokapić

Lider je Socijaldemokratske partije od 2001. godine. Predsjednik crnogorskog parlamenta je od 2003. godine. Nakon referenduma, oktobra 2006. godine izabran za predsjednika Ustavotvorne Skupštine Republike Crne Gore do proglašenja Ustava Crne Gore 2007. godine. Deset godina je šef crnogorske delegacije u Parlamentarnoj Skupštini OEBS-a. Bio je predsjednik Parlamentarne Skupštine OEBS-a. 2014. godine. Po okončanju jednogodišnjeg mandata, izabran je za počasnog Predsjednika PS OEBS-a.  

Miodrag Živković

Politički lider LSCG od 1999. do 2004. kada ga je smijenio, i iz stranke isključio, Slavko Perović. 2004. osnovano je Liberalnu partiju Crne Gore i bio njen prvi predsjednik. Aktivno je učestvovao u bloku za nezavisnost Crne Gore. Nakon što LPCG na vanrednim parlamentarnim izborima  2009. u koaliciji sa Demokratskim centrom Gorana Batrićevića, nije uspjela da pređe cenzus, Živković podnio je ostavku. Sada je van politike.

 Branko Lukovac

Inicijator je osnivanja i koordinator Pokreta za nezavisnu, evropsku Crnu Goru, u periodu od 2004-2006 godine. U Januaru 2007. godine postao je Ambasador Crne Gore u Zagrebu sve do 2009. godine. Nakon bogate diplomatske karijere danas je svoje političko djelovanje vezao za Pravednu Crnu Goru.

Rade Bojović

Bio na čelu Pokreta za nezavisnu, evropsku Crnu Goru. Danas je lider političkog kluba Pravedna Crna Gora, kojeg je osnovao, između ostalog sa ciljem da pokuša da ,,razobliči naopaki politički i ekonomski sistem“. Na predsjedničkim izborima 2013.  nije uspio da prikupi dovoljno potpisa da uđe u predsjedničku trku.

Svetozar Marović

U vrijeme referenduma bio je predsjednik SCG i jedan od istaknutih članova bloka za nezavisnu Crnu Goru. Danas je potpredsjednik DPS-a.

Milan Roćen

Koordinator Centralnog štaba bloka za nezavisnost i generalni menadžer referendumske kampanje. U julu 2006. godine imenovan je za glavnog savjetnika za politička i vojna pitanja predsjednika Vlade. U novembru 2006. izabran je za ministra inostranih poslova  sve do jula 2012. Krajem 2012. imenovan je za glavnog političkog savjetnika premijera Đukanovića.

Predrag Bulatović

Predrag Bulatović, lider SNP-a, najjače opozicione partije, predvodio je blok za zajedničku državu sa Srbijom. Nakon prvih parlamentarnih izbora u nezavisnoj Crnoj Gori podnio je ostavku jer je njegova stranka bila najveći izborni gubitnik. Na tim izborima Bulatovićev SNP sa dotadašnjih 19 pao je na samo osam mjesta u parlamentu. Bio mu je to drugi poraz u samo nekoliko mjeseci. Prethodio je onaj 21. maja, 2006., na referendumu o nezavisnosti Crne Gore. Predrag Bulatović je kasnije, sa grupom istomišljenika, napustio SNP i uključio se u političku grupaciju koja se naziva Demokratski front, da bi nedavno on i Milan Knežević osnovali novu partiju.

Dragiša Pešić

Bio je član Glavnog i Izvršnog odbora SNP Crne Gore, kao i potpredsjednik Socijalističke narodne partije Crne Gore. U vrijeme referendumske kampanje bio je aktivan u bloku za zajedničku državu. Za člana Senata Državne revizorske institucije izabran je od strane Skupštine Crne Gore, decembra mjeseca 2007. godine.

Srđa Božović

Potpredsjednik SNP i poslanik te partije u Skupštini Republike Crne Gore. Danas je profesor na Univerzitetu Mediteran, po ugovoru.

Zoran Žižić

Bivši potpredsjednik Socijalističke narodne partije i premijer savezne države nakon svađe sa Predragom Bulatovićem osnovao je Demokratsku stranku jedinstva. Bio je jedan od najžešćih protivnika crnogorske nezavisnosti. Nakon referenduma se jedno vrijeme povukao iz politike, da bi 2012. godine prešao u Demokratsi front. Žižić je preminuo u januaru 2013. godine.

 

Predrag Popović

Lider Narodne stranke Predrag Popović u vrijeme referendumske kampanje izjavljivao  da je spreman da se kladi sa Milom Đukanovićem u svoju poslaničku platu da će pobijediti opcija za zajedničku državu. Popović je na sednici Skupštine Crne Gore koja je nakon referenduma raspravlja o novom ustavu, pokazao rešenje o prijemu u državljanstvo Srbije i time zakomplikovao sebi život.  Lideru NS je uručeno rešenje o oduzimanju crnogorskog državljanstva, a potom su mu oduzeti pasoš, lična karta, vozačka i saobraćajna dozvola. Njegova stranka nikada više nije uspjela da pređe izborni census I sada djeluje kao vanparlamentarna.

Ranko Kadić

Od osnivanja Demokratske srpske stranke bio je njen potpredsjednik. U Bloku za zajedničku državu bio je jedan od istaknutih protivnika crnogorske nezavisnosti. Ni ova stranka više nije parlamentarna. Kadić je preminuo u martu 2014. godine.

Andrija Mandić

Jedan je od osnivača Srpske narodne stranke, a od 2003. do 2009. godine njen predsjednik. U Vladi nekadašnje SRJ obavljao je funkciju zamjenika ministra za privredu. Bio je na čelu koalicije Srpska lista, i njen predsjednički kandidat na izborima 2008. godine i jedan od lidera koalicije Bolja Crna Gora. Krajem januara 2009. godine osnovao je Novu srpsku demokratiju i postao njen prvi predsjednik, a na tu funkciju izabran je i 11. maja 2013. Osnivač je i član predsjedništva Demokratskog fronta.

Goran Danilović

Bio u bloku za zajedničku državu sa Srbijom. U NSD bio je zamjenik Andrije Mandića sve do nedavno kada je sa liderom Demokratskog fronta Miodragom Lekićem napustio tu političku grupaciju i Novu i osnovao DEMOS.

(Pobjeda)