GRADSKO POZORIŠTE “Bajka o ribaru i ribici” u sali DODEST
Gradsko pozorište Podgorica će u subotu, 16. januara sa početkom u 12 sati, igrati na Lutkarskoj sceni u sali DODEST KIC-a „Budo Tomović“ predstavu „Bajka o ribaru i ribici“ po tekstu A.S. Puškina, u režiji Evgenija Ibragimova.
Scenograf,kostimograf i kreator lutaka:Ljudmila Genze Konstantinova
Kompozitor: Nikolaj Jakimov
Dizajner svjetla:Igor Fomin
Dramaturg: Zoran Đerić
Koreografkinja: Slavka Nelević
Asistent reditelja: Davor Dragojević
U predstavi igraju:
Branka Femić, Katarina Krek,Jelena Simić, Dijana Dragojević, Smiljana Martinović, Pavle Ilić, Sejfo Seferović i Davor Dragojević.
O komadu:
„Bajka o ribaru i ribici“ je jedna od najpoznatijih epskih pjesama za djecu najvećeg ruskog pjesnika Aleksandra S. Puškina. Osim u književnoj formi, obrađivana je kao animirani film, igrani film i kao lutkarska predstava. Predstava u režiji Evgenija Ibragimova, jednog od najistaknutijih savremenih ruskih lutkarskih reditelja, nadovezuje se na ljepotu i originalnost ruskih bajki. Predstava približava atmosferu tradicionalne ruske muzike i slikarstva, uz korišćenje magije koju dopušta pozorište lutaka. Podsjeća na egzotičnu sliku Rusije, kao sa srednjovjekovne ikone, iz vremena careva i velikih pijesnika, ali i domovine prelijepih narodnih bajki, na koju se oslanja i sam Puškin.
Po prvi put je, koliko je meni poznato, u najpoznatijoj Puškinovoj bajci, Bajka o ribaru i ribici, prepoznat jedan važan elemenat: hrišćanstvo, odnosno – riba kao simbol hrišćanstva. Iako su sve indikacije u tekstu (33 godine su zajedno živjeli starac i starica, dok on nije ulovio zlatnu ribicu), akcenat je bio na ispunjavanju želja, na ljudskoj oholosti i nezasitosti. Ovog puta je drugačije: akcenat je na zahvalnosti, ljubavi i milosrđu. Zato je ova lutkarska predstava namijenjena svima, podjednako i djeci i odraslima, jer ona nosi humanu poruku, ispričanu isključivo lutkarskim sredstvima. Zadatak nije bio lak: umjesto riječi govori pokret lutaka, čija animacija je složena; muzika i svjetlo su važan elemenat i podsticaj glumcima-animatorima, ali i publici za praćenje, kako osnovnog pripovednog toka, tako i simboličkih radnji i znakova koji su skriveni u predstavi. Otkrijmo još ponešto: Bajka o ribaru i ribici sadrži 33 slike, među kojima su prizori na obali mora, kao i oni u njegovoj dubini, stvarni i nestvarni, sanjani i izmaštani, nečega što je bilo, čega i sada ima i uvijek će ga biti: skromnosti, porodične sloge, poimanjа osnovnih vrijednosti života. I još ponešto, što se može samo vidjeti i neposredno osjetiti na sceni.
