VJERNICI U STRAHU OD RIJEČI BOGINJE: Ovo se danas nikako ne smije raditi. Crkva i vjernici obilježavaju dan velikih mučenika za vjeru…
Pravoslavna crkva i vjernici obilježavaju danas Svetog mučenika Hrisanta i Dariju.
Ovaj Hrisant bio je jedinac sin nekoga velikog boljara Polemija, koji se preselio iz Aleksandrije u Rim. Kao sin bogatih roditelja Hrisant izuči sve svetske škole imajući najučenije ljude za učitelje.
No svjetska mudrost zbuni ga i ostavi u neizvesnosti, šta je istina. I on tugovaše zbog toga. No Bog koji o svima i svemu promišlja ublaži tugu njegovu: do ruku mladoga Hrisanta dođe napisano Jevanđelje i dela apostolska. Pročitavši to Hrisant bi obasjan istinom.
No on željaše učitelja, i nađe ga u licu nekoga Karpofora, sveštenika, koji ga i nastavi i krsti. No to se ne dopadne ocu njegovom, koji sve pokuša da bi ga odvratio od vjere Hristove.
Ne uspjevši ništa, zli otac ga najpre htede razvratiti zatvarajući ga sama sa bestidnim djevojkama. No Hrisant pobijedi samoga sebe i u tome, i održa se u čistoti. Tada ga otac primora da se oženi neznabožačkom djevojkom Darijom.
No Hrisant savetova Dariju da i ona primi veru Hristovu i da žive kao brat i sestra, premda prividno u braku. Kada mu umre otac, Hrisant poče slobodno ispovedati Hrista i živeti po hrišćanski, i on i sav dom njegov. U vrijeme cara Numerijana biše i on i Darija strašno mučeni zbog vjere.
No i sam mučitelj Klavdije, videći strpljenje ovih česnih mučenika i čudesa koja se projaviše pri njihovom mučenju, primi vjeru Hristovu sa celim domom svojim. Zato i Klavdije bi utopljen u vodu, oba sina mu posečena, a žena mu na gubilištu, očitavši molitvu, izdahnu.
Darija toliko bi istrajna u mukama, da neznabošci vikahu: Darija je boginja! Najzad bi naređeno te Hrisanta i Dariju zasuše kamenjem u jednom dubokom rovu. Na tom mestu docnije podiže se crkva.
Blizu toga rova bi neka pećina, u koju se jednom sabraše neki hrišćani na molitvu i pričešće u spomen svetog mučenika Hrisanta i Darije. Saznavši za ovo, neznabošci navališe te zatvoriše ovu pećinu, i tako smrću oteraše te hrišćane iz ovoga sveta u bolji svet, gde Hristos Gospod caruje u večnosti.
Ovi slavni mučenici, Hrisant i Darija, i ostali s njima, među kojima Diodor sveštenik i Marijan, đakon, postradaše za Hrista u Rimu 283. i 284. godine.
Tropar (glas 4):
Mučenici Tvoji Gospode, u stradanju svome su primili nepropadljivi venac, od Tebe Boga našega, jer imajući pomoć Tvoju mučitelje pobjediše, a razoriše i nemoćnu drskost demona: Njihovim molitvama spasi duše naše.
Na današnji dan trebalo bi izbegavati kućne poslove, kao što je čišćenje kuće, pranje velikog veša.
(Espreso.rs)
