Danas pravoslavna crkva i vjernici obilježavaju Veliku subotu, drugi dan hrišćanske žalosti. Taj dan Hristos je proveo u Hadu, pa se obilježava u molitvi i tišini.

Velika subota je kraj strašne sedmice i uvod u Vaskršnje praznike.

Pravoslavna crkva vjeruje da je Hristos na veliku subotu bio u grobu tijelom,  duhom bio u Hadu, a u isto vrijeme na prestolu bio sa Ocem i Duhom, samim tim što je On sveprisutni Bog, neodvojiv od druga dva lica Svete Trojice. Na taj dan je Isus Hristos pokazao da je došao kraj starom vijeku koji je bio obilježen svetkovanjem subotnjeg dana, i otpočeo novi vijek u kome se svetkuje dan Njegovog Vaskrsenja.

Na taj poslednji dan nedelje stradanja i smrti vjernici cjelivaju plaštanicu na Hristovom grobu koja se na Veliki petak svečano iznosi pred pravoslavne oltare i krajem dana u subotu, pred slavlje Vaskrsenja, uz poseban ritual oko crkve unosi u oltar.

Ponoćnom Vaskršnjom liturgijom završavaju se dani žalosti i počinje praznik Vaskrsenja.

Početak vaskršnjeg slavlja oglašava se zvonima na pravoslavnim hramovima koja prvi put zvone posle dana žalosti kada se umjesto liturgija služe carski časovi, a bogosluženja najavljuju drvenim klepalima.

Na veliku subotu se ne radi u polju i žene ne rade ručne radove.

Ovaj dan se naziva  Crvena subota, jer se jaja najčešće farbaju u crveno. Za vrijeme trodnevnog praznovanja Vaskrsa po kući i polju se ništa ne radi.