Na Žabljaku mještani podigli bistu Vuku Bojoviću, kažu da je često obilazio rodnu grudu
Loza porodice Bojović porijeklom je iz mjesta Zminica na Žabljaku, tamo je bila ekipa beogradskog Kurira i posjetila rodnu grudu Luke Bojovića. Tu su mu rođeni djeda, otac, brat, stric…
Beograd, i cijela Srbija, Vuka Bojovića pamte kao pasioniranog ljubitellja životinja koji je dugi niz godina bio i direktor beogradskog ZOO vrta. Njegov sin Luka, međutm, godinama puni novinske stupce, zbog aktivnosti povezanih sa kriminalom.
Luka Bojović stiže u Srbiju 30. novembra
LUKA BOJOVIĆ U STROGOJ TAJNOSTI NAPUSTIO SRBIJU: Poslednji put viđen maskiran na aerodromu i od tada mu se gubi trag
Na samom ulazu u mjesto, konkretno nekoliko minuta vožnjom kolima od žabljačkog sela Njegovuđa, nalazi se Zminičko jezero, jedan od 18 ukrasa Durmitora. Ime je dobilo po mjestu Zminica, ali se na Vikipediji vodi i kao “jezero Bojovića”. U prilog tome svjedoči i postavljena tabla, ali i mještanin koji nam je ispričao detalje.
“Odavde su vam svi Bojovići: Luka, pokojni mu brat Nikola, otac Vuk, brat od strica Nebojša, ma kompletna loza te porodice je iz ovog mjesta. Tu su odrasli. Jako cijenjena familija. Bojovići su uvijek u familiji imali i hajduka, i razbojnika, i buntovnika, ali i umjetnika, a svi su bili veliki Srbi. I četnici, naravno. Poznavao sam i Vuka i njegove sinove, ćerku Mariju. Koliko je ona slika naslikala… Luka je bio dobro dijete. Volio je oca. Samo kad bih mogao da vam dočaram tu ljubav oca i sina… Eto, čudne neke okolnosti se namjeste”, priča sugrađanin kojeg smo zatekli kako peca na jezeru i dodaje.
“Ovdje ima rijetkih vrsta životinjskog svijeta. Pogledajte tu prirodu, a tek crkvu. Luka i ostali Bojovići su porodično svi učestvovali i prije više od 20 godina sagradili crkvu, koja nosi naziv po Svetom Velikomučeniku Georgiju, krsnoj slavi Bojovića. Reći ću vam i to da je u izgradnji učestvovao i Igor Bojović, direktor pozorišta “Boško Buha”, Boško Bojović, jedini Srbin koji je redovni profesor na Sorboni, Božidar Bojović, osnivač Srpske narodne stranke u Crnoj Gori, Rade Bojović, koji je bio poslanik u više saziva crnogorskog parlamenta. Velika je to porodica i ovdje u ovom mjestu poštovana. Naročito pokojni Vuk, koji je uvijek dolazio i obilazio rodnu grudu”, priča sagovornik.
Da li je Luka dolazio da obiđe dedovinu:
“Nisam ga vidio. Nekome se učinilo da je bio, ali to morate da pitate po selu. Njega ovde ljudi jako vole i drago im je da je na slobodi. Prema njegovim rečima, Vuku su prijatelji u znak poštovanja podigli bistu nakon smrti, a nalazi se nadomak crkve.
Ugledan čovjek
Vukosav Vuk Bojović, dugogodišnji direktor beogradskog Zoološkog vrta i vajar, preminuo je 2014, u 74. godini. Rođen je u Pljevljima 18. decembra 1940. Diplomirao je i magistrirao vajarstvo na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. Po diplomiranju, prvo je bio slobodni umjetnik, zatim profesor u osnovnoj i srednjoj školi. Predavao je i u Višoj trgovačkoj školi u Beogradu, gdje je bio i direktor. U dva braka dobio je četvoro djece. S prvom suprugom imao je sinove Luku, Nikolu i ćerku Mariju, a sa drugom ženom ima još jednu ćerku.
Njegov sin Luka je 2012. u Španiji uhapšen i osuđen zbog organizovanog kriminala i falsifikovanja isprava na 18 godina zatvora. Pušten je posle odležanih deset godina i u novembru 2022. transportovan je u Srbiju, a od tada se ne zna tačno gde se nalazi. Dok je Bojović bio u pritvoru u Španiji, u Beogradu je ubijen njegov brat Nikola. Za to ubistvo je pred Specijalnim sudom u Beogradu 2019. pravosnažno osuđen Miloš Delibašić na 30 godina zatvora. Prema tvrdnjama nadležnog tužilaštva, glavni organizator ove grupe i nalogodavac ubistava bio je Slobodan Šaranović, koji je, kako navodi tužilaštvo, naložio ubistvo Nikole Bojovića jer je smatrao da je po nalogu Luke Bojovića 2009. godine u Beogradu ubijen njegov brat Branislav Šaranović.
