DANAS JE SVETI JOVAN BOGOSLOV: Evo šta nikako ne bi valjalo da radite
Pravoslavni vjernici slave danas Svetog apostola i jevanđelistu Jovana Bogoslova, omiljenog Hristovog učenika iz skromne ribarske porodice koji ga je nazivao i “Sinom groma”. Evo šta ne bi valjalo danas da radite.
Apostol i jevanđelista Jovan bio je jedan od prvih učenika Isusa Hrista, s bratom svojim Jakovom. Naziva se i Sveti Jovan Bogoslov.
Crkva ga posebno slavi dva puta u godini – 9. oktobra kada se sjećamo njegovog upokojenja, i 21. maja – jer na taj dan iz njegovog groba se širi neki čudesni prah, koji liječi bolesne, koji je mirisan i ljekovit.
Vjeruje se da na današnji dan ljudi sa sela treba da odmaraju svoju stoku, žene da ne diraju pletivo, makaze, ni igle da ne bi miševi grizli rublje.
U narodu ovaj period često se naziva i sirotinjsko ljeto jer se vjerovalo da u oktobru mora da bude desetak lijepih dana kako bi i sirotinja stigla da pozavršava poljske poslove na svojim imanjima, nakon što završe nadničarenje…
Jovan je bio i sin Zevedejev i ribar na Galilejskom jezeru. Jovan i Jakov su nazvani “Sinovima groma”, prema nadimku koji im je dao Isus kada ih je pozvao za svoje učenike, apostole.
Za Jovana Bogoslova se kaže da je bio omiljen Hristov učenik. Jedini je on, sa Svetom Bogomajkom ostao pod Krstom raspetog Gospoda, ne napuštajući ga, obećavši da će on čuvati Presvetu Bogorodicu i služiti je sve do Njenog uspenija.
Kasnije odlazi u Efes, jer silaskom Svetog Duha na apostole, dobi zadatak da tamo širi Božansko Jevanđelje i pođe mu za rukom da preobrati mnogo naroda u hrišćanstvo. Bio je proganjan, ponižavan i mučen. Za vrijeme koje je proveo u progonstvu na ostrvu Patmos, napisao je čuveno Jevanđelje i Otkrovenje, a po dolasku na presto cara Nerve, bio je oslobođen i vratio se u Efes.
Tu je nastavio da prevodi neznabožce u hrišćanstvo.
Poživeo je ovaj ugodnik Božji više od 100 godina. Imao je već više od sto godina kada je zašao je sa svojih 7 učenika iz Efesa i naredio im da iskopaju grob u obliku krsta. Potom je starac legao u grob i njegovi učenici su ga sahranili.
Vjernici su kasnije otvorili Jovanov grob, ali tijelo nije bilo u njemu. Jedino se, svake godine 21. maja, od njegovog groba dizao neki sitni prah, mirisan i ljekovit. Tim prahom narod je liječio mnoge bolesti.
