SAVANSKA TEORIJA SREĆE: Više inteligencije, manje prijatelja
Oni su se koristili, kako oni to nazivaju, “savanskom teorijom sreće” da bi objasnili dva glavna nalaza iz analize nacionalne ankete, u kojoj je učestvovalo 15.000 ljudi, uzrasti od 18 do 28 godina.
Dakle, genetski smo predisponirani za sreću u situacijama u kojima intenzivno komuniciramo s određenom grupom ljudi, koja je zapravo jedina koja nas okružuje.
Ipak, postoji jedan veliki izuzetak. Za inteligentnije ljude, ove korelacije su umanjene ili čak obrnute.
“Uticaj gustine populacije na životno zadovoljstvo bio je dvostruko viši kod osoba nižeg koeficijenta inteligencije nego kod osoba sa većim IQ”, objasnili su istaživači. Inteligentnije osobe, koje su se češće družile s prijateljima, zapravo su bile manje zadovoljne životom, ali im život u gusto naseljenim sredinama nije drastično uticao na zadovoljstvo životom.
Drugim riječima, inteligentniji ljudi radije će provesti vrijeme sami nego sa prijateljima, ako i jesu sa nekim jedva čekaju da on ode.
“Ukoliko neko jedva čeka da odete, onda je inteligentan“, stoji u saopštenju istraživanja koje je objavljeno je u Britanskom žurnalu psihologije.
(Kurir/Times of India)
