U tvrđavu Besac na Virpazaru uloženo skoro MILION eura, pa POKLONJENA privatniku na 30 godina
Vlada premijera Duška Markovića u septembru prošle godine dala je u koncesiju tvrđavu Besac u Virpazaru na period od 30 godina za svega 30.000 eura, odnosno 1.000 eura godišnje.
Možda ustupanje tvrđave bezmalo na poklon privatnom konzorcijumu, ne bi bilo skandalozno da je podrazumijevalo i ulaganja u njenu rekonstrukciju.
Međutim, prije nego je poklonjena privatniku na period od 30 godina, u revitalizaciju ove tvrđave uloženo je oko 900.000 eura. Novac za revitalizaciju tvrđave obezbijeđen je iz budžeta Ministarstva kulture, ali i preko projekata koje je finansirala Evropska unija i Svjetska banka.
Jedini ponuđač za valorizaciju nepokretnog kulturnog dobra tvrđave Besac bio je konzorcijum Istra Besac, koji čine firme Istra group iz Bara i Kastel iz Podgorica.
Istra group iz Bara je, prema podacima Cetnralnog registra privrednih sujekata, agencija za nekretnine. Izvršni direktor i suvlasnik polovine agencije je Miloš Kneževič, dok su suvlasnice preostale polovine Elena Maslova i Natalia Moskvitina.
Izvršni direktor i osnivač 99 odsto firme Kastel je Zoran Kasalica, dok učešće od jedan odsto ima Aneta Barjaktarović.
Lokacija koja je renovirana za dobrobit lokalne zajednice, promociju kulture i specificnosti ovog kraja iz sredstava Svjetske banke i Evropske unije, data je u ruke biznismenu a tu će, kako je planiarno, narednih 30 godina biti ugostiteljski sadržaji.
Besac parama Svjetske banke “pripremljen” za biznismene
Kako Crna Gora tretira kulturno naslijeđe
Mnogi izvori tvrde da su Besac podigli Turci odmah nakon pada Donje Zete, 1478. godine, i držali je u posjedu sve vrijeme njihovog prisustva u ovim krajevima. Zbog svog izvanrednog strategijskog položaja nije isključeno da je neka vrsta utvrđenja postojala i u vreme srednjevjekovne Zete, a možda i ranije, te da su ga Turci samo utvrdili, dajući mu osoben pečat. U ratovima s kraja 17. i početkom 18. vijeka Besac je dospio u ruke Crnogoraca. Tokom tih borbi pretrpio je znatna oštećenja.
O tim borbama i osvajanju Besca govori i Njegoš u Gorskom vijencu. Ovi stihovi govore o događajima koji su se desili na Badnji dan 1702. godine, kada je u borbama na Bescu poginuo veliki broj Crmničana:
Kao spomenik fortifikacione arhitekture III (treće) kategorije Besac je zakonom zaštićen, rješenjem br. 1217 od 27. novembra 1957. godine (prema izveštaju Komisije za utvrđivanje stanja nepokretne kulturne baštine Crne Gore, od 4. juna 2004.)
Država Crna Gora nije imala ideju i način da rekonstruisanu i revitalizovanu tvrđavu, koja je bila u nadležnosti barskog Kulturnog centra valorizuje u korist države i lokalne zajednice.
Umjesto toga, i bukvalno je poklonila biznismenima čiji je isključivi motiv profit.
Da li će se Besac naći među koncesionim ugovorima čije je preispitivanje najavila Vlada Zdravka Krivokapića ili će i nova vlast nastaviti praksu bagatelisanja kulturnog naslijeđa, ostaje da se vidi.
VOP je u avgustu pisao o tvrđavi Arza u Boki na kojoj je, usred turističke sezone, na zgražavanje mještana i brojnih turista, osvanuo ogroman transparent sa brojem telefona.
Vlasnici ovu tvrđavu već godinama pokušavaju da prodaju i to – preko oglasa.
Nakon pisanja VOP-a oglasio se ministar finansija Milojko Spajić koji je najavio da će “provjeriti vlasništvo”.
VOP je olakšao ministru i objavio strukturu vlasništva, odnosno da je vlasnik Arze član kriminalne grupe Svetozara Marovića, koji je kasnije postao svjedok saradnik.
Na državi je da ispita kako je on došao u posjed kultrnog naslijeđa, da preispita legalnost kupoprodajnog ugovora i uđe u postupak da kulturno naslijeđe vrati u vlasništvo države i valorizuje ga na pravi način.
V.Mitrović
PROČITAJTE I OVO:
NAKON PISANJA VOP-a OGLASIO SE SPAJIĆ: Zvao sam, niko mi se ne javlja, provjerićemo vlasništvo
Vlasnik Arze je član Marovićeve kriminalne grupe, prvo ortak, potom svjedok saradnik
