Amfilohije: Mučenici murinski svjedoci natopaktovskih zločina

U okviru programa obilježavanja ovog stravičnog događaja služena je Sveta arhijerejska liturgija i pomen, nakon čega su položeni vjenci na spomen obilježju postradalima, a u Sali centra za kulturu prikazan je film „Da se ne zaboravi“ o stradanju djece tokom NATO bombardovanja i predstavljena knjiga „Poslednja linija odbrane“  o stradnjima vojnika iz Crne Gore, autora Radana Nikolića.

Svetu arhijerejsku liturgiju u Crkvi Svete Petke u Murini služili su Arhiepiskop cetinjski Mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije i Episkop budimljansko-nikšićki Joanikije sa sveštenstvom uz molitveno učešće vjernog naroda.

Amfilohije je u liturgijskoj propovjedi kazao je da je dan Hristovog Vaskrsenja najsvetiji dan u istoriji svijeta i roda ljudskog, dan novoga, besmrtnoga života i da je Crkva Hristova neuništiva za razliku od drugih zajednica. Crkva Božija opstaje i opstaće do kraja svijete vijeka zato što je bogočovječanska i utemeljena na Hristu raspetom i vaskrslom, kazao je on.

„To svjedoči i ovo sveto mjesto gdje je izvršen jedan od najnovijih zločina nad Crkvom i djecom Božijom. Ovdje su postradali Miroslav, Julijana i Olivera, Manojlo i Milka od savremenih natopaktovskih nacifašista”, naveo je mitropolit.

Istakao je da je ono što se dogodilo na Murini nastavak onoga što se dogodilo sa Velikom i Polimljem 1941-1944. godine 28. jula kada su stotine žena starijih i djece bili pokloni od Skenderbeg divizije i nacista onoga vremena:

„Danas spominjemo te novomučenike na Murini koji su postradali kao Božija djeca i ljudi od NATO pakta koji je tragedija naše današnje vlasti u Crnoj Gori koja je postala član tog pakta”, kazao je on.

NATO pakt je nastavak nacifašizma u Evropi nad evropskim narodima a svjedočanstvo i svjedoci toga je da je ono što su nacifašisti radili širom naše zemlje 1941-1945. godine nastavljeno bombardovanjem Bosne i Hercegovine, Republike Srpske, Srbije i Crne Gore, naročito Kosova i Metohije:

„Plod toga bombardovanja je još gori i strašniji od onoga što se dogodilo za vrijeme tzv. velike Albanije. Plod onoga je bio oslobođenje Kosova i Metohije, a plod ovoga bombardovanja je oduzimanje KiM i njegovo predavanje u ruke onih koji su stid i sram ne samo Evrope, nego i čestitog albanskog naroda jer su napravili velike zločine. Na tim zločinima oni zajedno sa NATO paktom nastavljaju da djelaju”, naveo je on.

Podsjetio je da i ovih dana u Berlinu pokušavaju da nametnu da nesrećna Srbija prihvati taj zločin, dok je crnogorska vlast već to prihvatila svojim bezumljem, iako 85% Crnogoraca nije bilo za priznanje nesrećne i lažne države Kosova i Metohije.

„Mučenici murinski su svjedoci pred Evropom i svijetom te zločinačke nesrećne bande koja je u ime lažne Evrope, ne prave Evrope De Gola i velikih Evropljana, nego Evrope Solane, Blera, Evrope i Amerike Klintona obezboženoga, nastavila zločine koji su započeli još krstaši u 12. i 13. vijeku, a nastavio Napoleon i nacifašisti, s jedne strane obogotvorenjem rase, a s druge strane boljševici i titoisti koji su obogotvorili klasu”, kazao je Amfilohije.

Pojasnio je da njihovi naslednici danas nastavljaju da gospodare sudbinom Evrope, a da su živi svjedoci nebeski upravo djeca pobijena na Murinama.

„Evo dana kojeg stvori Gospod, radujmo se i veselimo se ovom danu Hristovog Vaskrsenja koje svjedoči da je Bog jači od  lažnih idola ovozemaljskih, da je život jači od smrti! Dvije vrste ljudi postoje u ovom svijetu: oni koji je vjeruju u vječnost, vječno ljudsko dostojanstvo, besmrtno, neuništivo, za koje nema smrti blagodareći Hristovom Vaskrsenju, i oni koji se klanjaju smrti i prolaznosti i koji neprekidno proizvode smrt uništavajući ljude i zemljaske narode“, naveo je on.

Po završetku Litrugije kod spomen obilježja održan je pomen murinskim mučenicima, nakon čega se učesnicima molitvenoga skupa obratio Presovećeni Episkop budimljansko-nikšićki Joanikije

Vladika je kazao da nas je ovdje, na Murinskom mostu, sabrala žrtva nevine djece i odraslih koji su postradali prije 20 godina od zločinačke nacifašističke natovske ruke:

„I danas pred Bogom gledamo kroz žrtve djece Miroslava, Julije i Olivere i odraslih Vukića, Manojla i Mirke. Vjerujemo da je njihovu žrtvu Gospod primio u Svoje božansko Nebesko naručje i da su oni u slavi pred prestolom Njegovim i da nas zastupaju pred licem Božijim. Isto tako pred Bogom je i zločinačka NATO armada, kojom se ponosi zapadni svijet, pa neka Bog sudi koje pred Bogom ispravniji: djeca i nevine žrtve ili oni silnici zemaljske vlasti i moći sa demonskom namjerom i naoružanjem koje razara gradove i zemlje.“

Preosvećeni je naglasio da jedna kap krvi ove nevine djece, mnogo više znači pred Bogom od svih onih koji su učestvovali u razaranju naše otadžbine. Podsjetio je da smo bili u ratu, ali naše vlasti kažu da nijesu. Branili smo otadžbinu od onih koji su željeli da rasparčaju našu zemlju.

„Danas vršimo pomen na ovome mjestu murinske golgote koje se pridružuje svim onim mjestima na karti naših novijih stradanja od Like i Lore do Beograda i Košara i širom srpskih zemalja.“

Podsjetio je vladika na imena postradale djece koja su samim rođenjem i životom uzrastali u znaku krsta. Mali Miroslav Knežević dječak od 14 godina je postradao od istih zločinaca kao njegov stric čije ime nosi, a koji je umoren u plavskom italijanskom i šiptarskom zatvoru 1941-1942. godine. Julija i Olivera su djevojčice rođene u Prištini izbjegle od šiptarskog noža 1999, došle u ujčevinu, kao što si i 1944. godine u Velici mnoga djeca postradala koja su bila sa KiM. One su u Crnoj Gori našle smrt od istih onih koji su ih zajedno sa Šiptarima prognali sa Kosova.

„Zar ova djece nemaju već veliku biografiju? Oni se odavde vaznješe u vječnost sa čestitim žrtavama Vukićem Vuletićem, Manojlom Komatinom i Mirkom Kočanovićem. Njihove duše uživaju u slobodi u Carstvu nebeskome, jer su se pridružili Svetim mučenicima, Sv. knezu Lazaru, Veličkim i Gornjepolimskim mučenicima.“

Izražavajući zadovoljstvo i zahvalnost što je na ovom molitvenom sabranju učestvovao Mitropolit Amfilohije, vladika Joanikije je kazao da je Mitropolija crnogorsko-primorska priložila danas 50 hiljada evra za završetak radova na Hramu Svete Petke u Murini, koji se gradi za pokoj duše postradalih.

„U Vaskrslom Hristu sve žrtve dobijaju svetost i osvećenje i sve se pretvara u novi život. Kao što vidimo murinske žrtve već daju novi život ovome mjestu koje je krenulo da umire, Murina vaskrsava sa njima“, kazao je Episkop budimljansko-nikšićki g. Joanikije i zahvalio se svima ne ljubavi i doprinosu koji daju u obilježavanju ovog novog murinskog stradanja.

U Sali centra za kulturu Murino prikazan je film „Da se ne zaboravi“ o stradanju djece tokom NATO bombardovanja i predstavljena knjiga „Poslednja linija odbrane“  o stradnjima vojnika iz Crne Gore, autora Radana Nikolića.

Prisutnima se obratio Mitropolit crnogorsko-primorski g. Amfilohije koji je kazao da ga boli što naša vlast moderni fašizam i natopaktovski nacizam ustoličuje da vlada Crnom Gorom:

„On ne samo što je pobio djecu i druge na murinskom mostu i toliko njih u Srbiji i na Kosovu i Metohiji, nastavljajući muratovsku tiraniju iz 1389. godine, već je nastavio nasiljem i otimanjem Kosova i Metohije od Savezne Republike Jugoslavije, od Crne Gore i Srbije. Oni koji se hvale antifašizmom su priznali te moderne zločnice koji su stid i sram časnog albanskog naroda i Evrope. Nije to dobro ni za koga.“

Na kraju Mitropolit je kazao da svako zlo prolazi i podsjetio na riječi Svetoga Aleksandra Nevskog da Bog nije u sili, nego u pravdi,  i Svetog Petra Cetinjskog da je u imenu Božijem sud i pravda:

„Ime Božije je ono koje konačno donosi sud o zbivanjima u istoriji i pravda Božija. I ova djeca ovdje poklana, oni su nosioci pravde i oni će da sude i nama i Evropljanima, i onima koji su na vlasti sada i koji će biti u buduća vremena. Djeca će biti sudije njihove i samo onaj koji bude saglasan njima i njihovoj žrtvi ima istinske budućnosti.“

Obilježavanje 20. godišnjice NATO bombardovanja Murina organizovale su Eparhija budimljansko-nikšićka, Srpski nacionalni savjet Crne Gore i Mjesna zajednica Murino.

U NATO bombardovanja Murina stradali su učenici Osnovne škole „Petar Dedović“ Miroslav Knežević, Olivera Maksimović i Julijana Brudar, radnik škole Vukić Vuletić, penzioner Manojlo Komatina i domaćica Milka Kočanović.