Ima li svrhe više igrati ABA ligu?

Nakon što su Partizan i Crvena zvezda dobili trogodišnje licence za Evroligu, treba li regionalno takmičenje više da postoji?

Odlukom Evrolige da Partizan i Crvena zvezda dobiju višegodišnje licence za učešće u elitnom takmičenju, i to bez obzira na plasman u ABA ligi, regionalno takmičenje se našlo u veoma nezahvalnoj poziciji.

Dodatni udarac stigao je potvrdom da više ne postoji direktan put iz ABA lige u Evroligu.

Umjesto toga, šampion može da se nada samo učešću u Evrokupu, takmičenju drugog ranga. U tom kontekstu, postavlja se logično pitanje: ima li više svrhe da ABA liga postoji?

Gubitnici novog sistema

Najveći gubitnici ove nove strukture su, prije svih, svakako klubovi poput Budućnosti Volija i Cedevita Olimpije, koji ulažu značajne resurse da bi se domogli vrha ABA lige i samim tim otvorili sebi vrata ka Evroligi.

Budućnost Voli je, primjera radi, cijele sezone igrala na visokom nivou, borila se za prvo mjesto u ligaškom dijelu i imala ambiciju da titulom obezbijedi plasman među evropsku elitu.

Danas, čak i u slučaju osvajanja titule, crnogorski klub neće dobiti ono za šta se borio – mjesto u Evroligi.

Ironijom sudbine, možda bi završetak sezone na petom ili šestom mjestu bio manje bolan, jer bi bar omogućio učešće u Evrokupu bez iluzije o nečem većem.

Ovo dovodi u pitanje smisao ulaganja i dugoročnog planiranja unutar klubova koji nemaju “zagarantovanu budućnost” u najvišem rangu.

ABA liga kao pripremna scena

Jedan od argumenata u korist očuvanja ABA lige može biti taj da ona služi kao razvojna platforma za mlade igrače i kao priprema za veći nivo takmičenja.

Međutim, ako glavni takmičarski smisao – prolaz u Evroligu – nestane, onda i ta razvojna uloga gubi na značaju.

Talenti će sve više odlaziti rano u inostranstvo ili birati klubove koji već imaju obezbijeđene evroligaške licence, poput Partizana i Zvezde, pa će i ta razvojna dimenzija postepeno blijediti.

Liga će sve više ličiti na poligon za “izlog” igrača, umjesto na ozbiljno takmičenje s ambicijama.

Nelogičnosti i gubitak motivacije

Situacija u kojoj titula ABA lige više ne donosi prestiž ni konkretan rezultat na evropskom nivou urušava kredibilitet samog takmičenja.

Kako motivisati igrače, klubove i navijače ako se unaprijed zna da uspjeh u ligi nema odjek kakav je nekada imao?

Borba za titulu dobija sada dekorativni karakter – ona ne donosi ništa više od pehara i kratkoročne slave.

Moguće alternative

Ukoliko ABA liga želi da preživi, mora se temeljno transformisati. Jedna mogućnost je redefinisanje takmičenja kao regionalne razvojne lige s fokusom na mlade igrače, trenere i košarkašku infrastrukturu.

Tako bi se kroz saradnju nacionalnih saveza i klubova obezbijedila jasna uloga lige kao “inkubatora” talenata.

Druga je da se kroz politički i medijski pritisak na Evroligu ponovo izbori za bar jednu “vajld kard” poziciju, što bi vraćalo motiv za rezultatski orijentisane klubove.

Evrokup i FIBA Liga šampiona ostaju kao alternative, ali one i dalje ne nose istu težinu i prestiž.

Treća, najradikalnija opcija, jeste da se liga ugasi, a nacionalna prvenstva dobiju na značaju, možda kroz jače povezivanje sa evropskim takmičenjima poput Evrokupa ili FIBA Lige šampiona.

Takav scenario bi bio bolan, ali bi možda otvorio put ka reformisanju i nacionalnih liga i njihovom reafirmisanju na regionalnoj sceni.

U ovom trenutku, ABA liga izgleda kao žrtva novog poretka u evropskoj košarci.

Bez direktne veze sa Evroligom, a sa dva najjača kluba koji u njoj učestvuju po posebnim pravilima, njen opstanak je pod velikim znakom pitanja.

Ukoliko se ne pronađe jasan i atraktivan motiv za klubove koji ulažu i grade svoje projekte, postavlja se ozbiljno pitanje: da li je vrijeme da se ovaj projekat – nekada ponos regionalne košarke – okonča?

Izvor: Dan