Nikola Malovič o nagrađenom romanu “Jedro nade”: Perast je moj Makondo
LOGIKU baroka i primorskog načina života, španske katoličke kraljeve, Jevreje i otkriće Amerike, Kolumbovo skrivano porijeklo, teorije zavjere, svijet koji potpuno zavisi od tehnologije, Perast i mornarsku majicu – upleo je Nikola Malović u roman “Jedro nade” (“Laguna”), za koji mu je nedavno pripala nagrada Zadužbine Branka Ćopića za prozno djelo visoke umjetničke vrijednosti.
Ovo ugledno priznanje biće mu svečano uručeno 12. juna, u Salonu Kluba Srpske akademije nauka i umjetnosti.
Malović pokazuje da živimo u vremenu prenaglašenosti svih prenaglašenosti i da nas to spaja s barokom. Roman koji je pisao šest godina doživio je tri izdanja, a ovjenčan je i nagradama “Borisav Stanković” i “Pečat vremena”, čime se, po mnogima, opravdala njegova smjela tvrdnja s kraja prošle godine, a po kojoj je “Jedro nade” jedan od najboljih romana objavljenih u 2014.
* Da li su vas, ipak, iznenadila ova priznanja?
– Smjelo je bilo izvagati i javno reći kako “Jedro nade” spada u tri najbolja romana u 2014, samo zbog neskromnosti, jer sam sve vrijeme vjerovao u potenciju tog teksta. Budući da kao pisac s velikim iskustvom i kao knjižar pride imam savršen uvid u aktuelnu produkciju, ostaje mi da s nulte nadmorske visine aplaudiram svakom od tri žirija ponaosob, što su imali hrabrosti da nagrade roman za koji ih niko nije potezao za rukav. Mislim da u tome leži sva poštena formula “Jedra nade” i njegovog doprinosa našoj književnosti – kaže pisac, koji živi u Boki kotorskoj, u Herceg Novom, u intervjuu Večernjim novostima.
Intervju u cjelosti možete pročitati OVDJE.
