POSLEDNJE EVROPSKO LJETO PRIJE RUSKE ZIME: Evropljani će morati da nauče da jedu štedljivije, manje putuju i nose dodatni džemper zimi

A sa ruskim predsjednikom Vladimirom Putinom koji pokazuje spremnost da koristi hranu, gorivo i đubrivo kao oružje rata protiv zapadnih demokratija koje naoružavaju Ukrajinu i sankcionišu Moskvu, stvari bi se mogle ubrzano pogoršati.

“Napoleona su zaustavile teške ruske zime“, rekao je politikolog Ivan Krastev. “Oštre ruske zime su 1941. zaustavile Hitlera. Sada je [Putinova] ideja da zima u Evropi bude oštra”.

Kako se rat odugovlači — ili čak eskalira u žestini — stručnjaci predviđaju da će evropske vlade biti pod pritiskom siromašnijih, gladnijih birača kojima je hladno. Dodajte tome mogući oštar priliv izbjeglica iz globalne krize sa hranom, toplotne talase koji su isušili djelove evropskog poljoprivrednog zemljišta i rizik od novih infekcija kovidom i poremećenih lanaca snabdijevanja ove zime – i nije čudo što se neki pitaju koliko dugo će zapadne vlade biti u stanju da održe svoje jedinstvo i odlučnost, navodi briselski portal.

“Vidjećete mnogo veći pritisak na Evropljane da kažu: ’Hajde da sada zaustavimo rat‘“, rekao je Krastev, koji predsjedava istraživačkim timom Centra za liberalne strategije.

Istraživanje koje je ovog proljeća naručio Evropski parlament pokazalo je da je skoro 60 odsto građana EU reklo da nije spremno da se suoči sa povećanjem cena hrane ili energije. Oko 59 odsto se složilo da “evropske vrednosti kao što su sloboda i demokratija moraju biti prioritet, čak i ako to utiče na cene i troškove života“. Ali u izveštaju se navodi da je podrška najveća među ekonomski situiranim biračimaa a da je pala ispod 50 procenata među onima koji ponekad ili redovno imaju poteškoća da plaćate račune.

“Mogli biste završiti sa mnogo ljudi koji su u ozbiljno nepovoljnom položaju, plus sa određenim brojem ljudi na ulicama koji protestuju zbog gubitka posla ili bacaju kamenje na političare u žutim prslucimau”, rekao je Tim Benton, direktor programa za društvo i životnu sredinu u Četam hausu.

Pitanje je u kojoj mjeri su evropske vlade spremne da izdrže ruski ekonomski napad?

“Energija kao oružje“

Kao veliki izvoznik hrane, đubriva, nafte i gasa, Rusija ima značajan uticaj na evropsku ekonomiju. To će biti samo još izraženije, kako temperature budu padale, a domaćinstva koja se smrzavaju počnu da se takmiče sa proizvođačima za prirodni gas.

Već je 12 zemalja EU pretrpjelo potpuno ili djelimično isključenje ruskog gasa. Ove nedjelje, Rusija je zatvorila gasovod Sjeverni tok 1 koji snabdijeva gasom Njemačku — kao i Francusku, Italiju i Austriju — osujetivši evropske napore da nagomilaju zalihe za zimu.

Planirano održavanje trebalo bi da traje do 21. jula, ali u glavnim gradovima vlada sve veća zabrinutost da će Moskva pronaći izgovor da produži zatvaranje, možda na neodređeno vrijeme.

Robert Habek, njemački ministar ekonomije, upozorio je ovog mjeseca na “političku noćnu moru“ koja bi mogla da ugrozi društvenu koheziju ako zalihe gasa budu toliko oskudne da vlada treba da ih racioniše. A u nedjelju je francuski ministar ekonomije Bruno Le Mer rekao da vjeruje da je “potpuno isključenje ruskog gasa najvjerovatnija opcija“.

U Njemačkoj su političari pripremili planove za vanredne situacije sa gasom koji bi mogli da diktiraju koje kompanije prvo treba isključiti. Lokalne vlasti prigušuju uličnu rasvjetu i snižavaju temperaturu u otvorenim bazenima. Berlin takođe razmatra mogućnost spašavanje od 9 milijardi evra za komunalnog giganta Unipera, najvećeg njemačkog uvoznika gasa.

Neki političari EU su i dalje prkosni. “Putin koristi energiju kao oružje i pokušaće da nas podijeli, ali bezuspješno“, rekao je komesar za unutrašnje tržište Tjeri Breton.

EU je usvojila nova pravila, pozivajući zemlje da napune skladišta gasa na vrijeme za zimu, sa rezervama trenutno na 62 odsto. Ali sa alternativnim gasovodima koji su već puni i uvozom tečnog prirodnog gasa koji je uslovljen ograničenim lučkim kapacitetima, malo je kapaciteta za nadoknađivanje potencijalnog manjka – što znači da će vlade biti prinuđene da traže od potrošača da smanje potražnju ili izvrše drastične sektorske rezove.

U slučaju prekida ruskog gasa, političari bi vjerovatno počeli sa gašenjem neesencijalnih sektora kao što je automobilski sektor, zatim druge industrije, zatim socijalne usluge i na kraju grijanje za stambene objekte, kaže Simon Taljapijetra, viši energetski analitičar u Brojgelovom istraživačkom centru. “Ovo će biti veoma teška politička trijaža“, kaže on. “Mislim da bi to bio veliki izazov za naše vlade”.

Oni kojima će biti najteže da plate svoje račune za energiju neizbježno će biti “najugroženiji“, rekao je Kiran Pradip, koordinator grupe Pravo na energiju. Ali mnogi Evropljani srednje klase takođe bi prvi put mogli da iskuse energetsko siromaštvo.

U najboljem slučaju, trošenje neproporcionalnog iznosa prihoda na komunalije može izazvati tešku “mentalnu patnju“, rekao je Pradip. Ali to takođe može dovesti do toga da se ljudi sami isključe sa brojila u nekim zemljama poput Ujedinjenog Kraljevstva — i dovedu sebe u opasnost od smrzavanja.

Rizik da će Putin potpuno isključiti gas za EU ​​je “prilično vjerovatan“, smatra Aleksandar Gabujev, viši saradnik Karnegijevog istraživačkog centra. “Putin se nada da će biti više političkih protesta i da će se jedinstvo oko podrške Ukrajini raspasti”.

“Putinov plan gladi“

Što se tiče hrane, cijene su naglo porasle nakon ruske blokade Ukrajine – glavnog dobavljača žitarica i suncokretovog ulja. Globalne cijene hrane su počele blago da padaju, ali su i dalje izuzetno visoke u poređenju sa ovim periodom prošle godine. A najgore bi tek moglo da dođe ako cijena đubriva – povezana sa cijenom prirodnog gasa – ostane visoka u narednim sezonama.

Globalne cijene poljoprivrede porasle su za 30 odsto od ruske invazije, a inflacija cijena hrane i bezalkoholnih pića u maju je iznosila 10 odsto, prema izvještaju o tržištu EU. Veći troškovi đubriva znače da će ih farmeri širom svijeta koristiti štedljivije, i stoga će generisati niže prinose, potencijalno eskalirajući krizu u potpunu hitnu situaciju u snabdijevanju.

Ne očekuje se da će cijene hrane pasti sa sadašnjih visokih nivoa do decembra 2023. godine, rekla je Beata Javorčik, glavni ekonomista Evropske banke za obnovu i razvoj.

Kao neto izvoznik hrane, Evropa je bolje snabdijevena od siromašnijih zemalja u Africi i na Bliskom istoku, gdje vlade više zavise od ruskog i ukrajinskog uvoza osnovnih namirnica poput pšenice, a potrošači troše daleko veći dio svojih plata na to da ostanu siti.

“Svakako ne bih prognozirao ili tvrdio da ćemo vidjeti glad [u Evropi], ali bi cijene svakako mogle da budu još više“, rekao je Džon Bafes, viši ekonomista Svetske banke.

Globalno gledano, sistem ishrane koleba se na ivici noža: nedavne UN brojke govore da je broj gladnih u 2021. porastao za 50 miliona u odnosu na 2020. godinu, a da će taj broj samo rasti uslijed izbijanja rata između dvije žitnice.

Oko 17 odsto “kalorija” kojima se trguje u svijetu blokirano je zbog kontrole izvoza koju su uvele uplašene ili oportunističke vlade, rekao je Javorčik iz EBRD-a. Ako Rusija slijedi taj primjer i uvede strogu zabranu izvoza pšenice u godini kada očekuje veliku žetvu, to bi moglo znatno da pogorša stvari. Prema nekim izvještajima, Rusija je ovog mjeseca namjerno uništila polja pšenice u Ukrajini dok je žetva u toku.

Najgori scenario iz evropske perspektive je ako kriza sa hranom izazove novi talas masovnih migracija, čime bi se izvršio dodatni pritisak na političke sisteme. Analitičari, uključujući šefa Svjetskog programa za hranu, Dejvida Bizlija, povukli su paralele između sadašnjeg trenutka i nereda oko cijena hljeba koji su prethodili arapskom proljeću 2011. godine.

“Putinov plan gladi je… namijenjen stvaranju izbjeglica iz Sjeverne Afrike i Bliskog istoka, oblasti koje obično hrani Ukrajina“, napisao je ranije ovog mjeseca istoričar sa Jejla Timoti Snajder. “Ovo bi izazvalo nestabilnost u EU”.

“Višegodišnja kriza“

Ruski pritisak nije mogao doći u gorem trenutku za kontinent, piše Politiko.

Evropa se još uvijek oporavlja od posljedica pandemije, kada su ekonomske blokade izazvale haos u globalnoj ekonomiji. Poslije dvije godine previranja, povratak na “normalu” bio je ugušen u korijenu poremećajima u lancu snabdijevanja i zabrinutošću zbog posljedica rata. Očekuje se još jedan udarac od Evropske centralne banke, koja se sprema da podigne kamatne stope sledeće nedjelje – što je prvo povećanje u više od decenije – kako bi se suzbila bijesna inflacija u evrozoni.

Znaci ekonomskog usporavanja su već očigledni, pri čemu se proizvodnja smanjila prvi put u dvije godine u junu, a uslužni sektor takođe usporava, prema vodećem poslovnom istraživanju. “Ekonomski rast evrozone pokazuje znake posustajanja jer vjetar u leđa nagomilanoj tražnji zbog pandemije već blijedi“, rekao je ekonomista Kris Vilijamson iz S&P Global.

Evropska komisija za sada insistira na tome da EU može da izbjegne recesiju, ali priznaje da je rast vrlo krhak i u velikoj mjeri vođen inercijom od 2021. Potpuno zatvaranje gasa bi vjerovatno gurnulo blok u recesiju, priznaje Komisija.

Sve u svemu, ruska ofanziva u vezi sa hranom i gorivom najavljuje teška vremena za političare koji žele da podrže Ukrajinu, čak i dok ih njihovi protivnici krive za patnju svojih birača.

Čak i prije nego što su inflacija i nestašice počele da rastu, anketa Evropskog savjeta za spoljne poslove ranije ovog mjeseca u 10 zemalja pokazala je da su Evropljani podijeljeni oko preferiranog pravca djelovanja, a 35 odsto njih zalaže se za mir što je prije moguće čak i po cijenu ukrajinskih ustupaka, a 22 odsto smatra da je poraz Rusije jedini put ka miru.

Izazov za one koji žele da održe sadašnji kurs biće da urade sve što mogu da otupe Putinov pritisak, dok biračima objašnjavaju da oni ne mogu da urade više.

Evropska komisija je naglasila važnost uštede energije “u svim aspektima svakodnevnog života“, ali ističe da je odgovornost na nacionalnim vladama da to saopšte svojim građanima.

“Nećete čuti Evropsku komisiju da govori ljudima koliko dugo da se tuširaju, to bi bio izazov za sprovođenje“, rekao je portparol EU Tim Mekfi ove nedelje.

Za mnoge Evropljane smanjenje potrošnje neće biti izbor, jer ih rastuće cijene primoravaju da biraju između hrane i grijanja svojih domova. U Belgiji su računi za komunalije porasli najbrže u EU — za 65,5 odsto — u poređenju sa majom 2021. Djelimično kao rezultat toga, ljudi pribjegavaju bankama hrane na “neviđenim“ nivoima, rekao je Jozef Mottar, koordinator belgijskog Federacija banaka hrane.

Javorčik iz EBRD-a je rekao da je imperativ za kreatore politike da “ublaže udarac za one koji su najsiromašniji“, umjesto da jednostavno uvode opšte mjere koje pomažu svima podjednako — poput smanjenja PDV-a na hranu ili gorivo — jer bi to moglo da nagomila još veći državni dug u na duge staze.

To znači da će malo ko preživjeti naredne mjesece i godine, a da ne napravi neku vrstu promjena u svom životnom stilu.

“Veliki problem, bilo za hranu ili za gorivo, u evropskoj sferi je to što niko ne razmišlja dovoljno o ​​promjenama na strani potražnje“, ili prilagođavanju ponašanja potrošača, rekao je Tim Benton iz Četam hausa, dodajući da očekuje da će to biti “višegodišnja kriza“.

Ako žele da izdrže Putinov napad, Evropljani će vjerovatno morati da nauče da manje putuju, da jedu štedljivije i da oblače dodatni džemper umjesto da vrte termostat. Ruska zima, kada dođe, vjerovatno će potrajati, zaključuje portal Politiko