Rad Gradske televizije Podgoričani prošle godine platili MILION eura, cifra se popela na preko 3 miliona

U kasu Gradske televizije čiji osnivač je Glavni grad, slilo se iz opštinskog budžeta za 10,5 mjeseci prošle godine 842,777.85 eura, prema podacima iz Izvještaja o transparentnosti medija iz javnih izvora, koji je prvi put ove godine sačinilo i na sajtu Vlade objavilo Ministarstvo kulture i medija.

To znači da su propagandnu mašineriju Demokratske partije socijalista, koja je na vlasti u Podgorici, tokom prošle godine svi građani finansirali sa skoro milion eura za godinu dana.

Iako obilato finansiran iz džepova svih građana, Javni servis Glavnog grada poznat je od osnivanja po beskrupuloznim i neprofesionalnim napadima na neistomišljenike aktuelne podgoričke vladajuće garniture, a “proslavio” se izjavom voditeljke Mirke Dević koja je vjernike SPC u Crnoj Gori targetirala kao “saučesnike” ubistva Ljubiše Mrdaka u Nikšiću, dok je od razbojnika branio novac namijenjen penzijama.

Dug put i puno para do “skupe igračke”

Gradska televizija, koju je gradonačelnik Ivan Vuković svojevremeno nazvao “skupom igračkom” osnovana je u oktobru 2020., 11 godina nakon što je raniji gradonačelnik Podgorice, Miomir Mugoša, najavio osnivanje lokalne televizije, a za potrebe otvaranja televizijske kuće opredijeljen je prostor na Gradskom stadionu. Za njegovo “opremanje” i navodnu kupovinu dijela opreme potrošeno je tada 1,1 milion eura. Prostor od oko 500 kvadrata u kojem se nalazi Gradska TV vlasništvo je Glavnog grada, a u njegovo, ponovno, opremanje i kupovinu kompletne opreme uloženo je u prethodne dvije godine, prema informacijama iz Glavnog grada skoro 1,560,000 eura, što je ukupno preko 2,6 miliona eura.

Ukoliko dodamo i prosječan mjesečni trošak za prvu polovinu ove godine, cifra prelazi 3 miliona eura.

Osim što “čašćavaju” veliki broj građana Podgorice, koji ih plaćaju, koliko je menadžment Gradske TV “transparentan” u trošenju novca istih građana, najbolje govori činjenica da su “poslovnom tajnom” proglasili sve podatke koji se tiču svih ugovora sklopljenih u periodu od 1. januara do 5. maja ove godine – ugovora o djelu, konsultanskim uslugama, pružanju pravne pomoći i dr.

Ovo je, u skladu sa Zakonom o slobodnom pristupu informacijama tražila NVO LGBTIQ Socijalni centar.

”Lokalni javni emiter je utvrdio da posjeduje traženu informaciju, ali da je ista poslovna tajna, s obzirom na to da je u svim ugovorima tako navedeno…”, stoji u rješenju koje potpisuje vršilac dužnosti direktora Gradske televizije Rade Vojvodić., na šta sj iz ove NVO uzvratili da Gradska televizija “grubo krši Zakon o slobodnom pristupu informacijama”.

Prema dostupnim podacima, Gradska TV zapošljava oko 70 ljudi, ne računajući “tajne” angažmane u različitim ugovornim odnosima.

Članovi Savjeta RTV Podgorica su Dragana Tripković, Božidar Jaredić, Živko Andrijašević, Husein Tuzović, Amer Ramusović i Rade Vojvodić.

Glavni grad malo prikazao, malo sakrio

Prema Podacima koje je Ministarstvu kulture i medija dostavio Glavni grad, od 15. februara do 31. decembra prošle godine Anteni M uplaćeno je iz gradske kase 5.940 eura, Media birou 4.715 eura, za Tara media odvojeno je 2.200 eura, a za Dnevne novine 750 eura.

Glavni grad je dostavio podatak da je uplatio Pobjedi 4.000 eura, dok je, međutim, prema uporednim podacima, uplatio i dodatnih 17.146 eura, odnosno ukupno 21.146 eura za 10,5 mjeseci prošle godine.

Uplate medijima koje nije prijavio Glavni grad, naveli su neki mediji, koji takođe, u skladu sa Zakonom o medijima, imaju obavezu da prijave sredstva iz javnih izvora. Tako je časopis Komuna priijavio uplatu od Glavnog grada u prošloj godini od 3.000 eura, portal Montenegro magazin 750 eura, portal sportfem.me 1.500 eura, Media biro 5.985.

Državne pare dijele “ispod žita” 

Koliko je raspolaganje državnim novcem u Crnoj Gori “transprentno” i zasnovano na objektivnim kriterijumima, najbolje govori podatak iz Izvještaja koje je sačinilo Ministarstvo kulture i medija a u kojem se navodi da je, od ukupno 663 organa javnog sektora, izvještaje dostavilo svega njih 60, odnosno 9 odsto. 

Iz Izvještaja Glavnog grada, evidentno je da, i kod onih koji su dostavili spisak uplata novca medijima iz državne, odnosno opštinskih kasa, podaci možda nisu kompletni, te da im se ne može vjerovati “na riječ”. 

Zakon o medijima obavezuje državne organe, opštine, javne ustanove, nezavisna regulatorna tijela, privredna društva i državna preduzeća da izvještaje o transferu novca medijima objave na svojim web stranicama do 31. marta tekuće godine za prethodnu godinu i u roku od 15 dana od dana objavljivanja kompletnu dostave nadležnom ministarstvu.

Ne samo da je zanemarljiv broj onih koji su ispoštovali ove zakonske obaveze, već ove podatke proglašavaju “tajnim” i ne odgovaraju čak ni na zahtjeve o slobodnom pristupu informacijma, što je slučaj, recimo, sa EPCG i CEDIS-om koji su među najvećim državnim oglašivačima u medijima.

Novac se iz javnih izvora, po pravilu, troši po “kriterijumima” koji nemaju dodira sa poslovnom logikom i javnim interesom, već na bazi partijskih, klijentelističkih i nepotističkih “rezona“, i nema ni naznaka da će u skorije vrijeme doći do promjene ove prakse.

M.K.-A.D.