OBRAČUN SRPSKIH I CRNOGORSKIH KLANOVA: Građani strepe dok se dileri ubijaju oko njih
Crnogorske ekipe čije su baze u Beogradu i Novom Sadu vode rat sa srpskim klanovima u borbi za prevlast na narko-tržištu a da nemaju obzira ni prema nezaštićenim građanima.
Moć narko-grupa u Srbiji poslednjih godina se bazira na njihovoj snazi u Latinskoj Americi. Onaj ko tamo ima jače kontakte, predstavlja silu i u Srbiji. Poslednju deceniju, nekoliko grupa napravilo je dobre pozicije sa kolumbijskim kartelima, kokain krijumčare u Evropu, a dio završava i u Srbiji. Uključuju manje grupe, koje vode uličnu prodaju i tako pod kontrolom drže podzemlje.
Prema podacima BIA, najjače pozicije u Latinskoj Americi imaju niški i jagodinski narko-klanovi i grupe okupljene oko Dejana Stojanovića Keke i Luke Bojovića, a koje pod kontrolom drže beogradsko podzemlje.
– Moć u srpskom podzemlju u poslednje tri godine pokušavaju da uspostave i crnogorske grupe. U igri je nekoliko jakih grupa, koje su u Latinskoj Americi bolje pozicionirane od srpskih. Zato su srpski kriminalci i oslonjeni na Crnogorce u Kolumbiji. Među grupama vlada povjerenje, ali se i svaka greška plaća životom – kaže za „Blic“ izvor upoznat sa aktivnostima srpskih i crnogorskih kriminalnih grupa u Latinskoj Americi.
Grupe funkcionišu zajedno, ulažu i peru novac, ali između njih vlada i stalna borba za prevlast.
– Pravila postoje, a greške se plaćaju životom – kaže naš izvor.
Tako je krađu 300 kilograma kokaina životom platio Crnogorac Goran Radoman, ubijen 20. februara na Novom Beogradu. U Beogradu su zbog narko-poslova ubijeni Jovica Radonjić, Vladan Veličković i Miloš Milanović. Ranjen je Dragan Vasić Gaga. U Novom Sadu ubijeni su Nenad Opačić i Vojislav Škrbić. Prije deset dana u Beogradu je ubijen Dragan Jelinović. Narko-poslovi u pozadini su svakog zločina.
Kriminolog Dobrivoje Radovanović kaže za „Blic“ da su ubistva česta kada su u pitanju narko-bande.
– Ubistva su normalna za smjenu šefova, kod preuzimanja tržišta, robe, kada neko iz grupe hoće da se osamostali – kaže Radovanović.
Za razliku od devedesetih, kada su mete ubijane u sačekušama, likvidacije koje su uslijedile podrazumijevale su i slučajne žrtve. Ubistva iz automobila u pokretu, eksploziv pod vozilom dok je u blizini mnogo prolaznika.
– Kada je ubistvo djelo člana klana, on nema obzira prema građanima. Što je eksplozija veća, veći ugled ima kod šefova – kaže Radovanović.
Procjenom o ugroženosti građana u narko-ratovima ne bavi se nijedna institucija u Srbiji.
– Naša policija u ovom ratu ne može puno da zaštiti građane. Prije svega, zato što su klanovi u stalnom sukobu – kaže Radovanović.
(Blic)
