SVETI NIKOLA ČUDOTVORAC, POLA SLAVI, POLA IDE U GOSTE: Ovo NIKAKO ne radite na NIKOLJDAN

Tri godine potom građani Barija podigli su velelepnu crkvu tom svecu. Tom hramu je docnije, u 14. vijeku, srpski kralj Stefan Dečanski slao bogate priloge i celu crkvu ukrasio srebrom u znak zahvalnosti što mu je, kako je vjerovao, Sveti Nikola povratio vid.

Sveti Nikola, arhiepiskop mirlikijski, slavi se i danas u celom hrišćanskom svetu. Roditelji su ga, kao sina-jedinca i kao dar od Boga, njemu i posvetili. Svoj duhovni život počeo je u manastiru Novi Sion kod svog strica, gdje se i zamonašio. Posle smrti roditelja, razdijelio je siromašnima svu nasledjenu imovinu. Prema predanju, vođen čudesnim glasom krenuo je u narod da širi vjeru, pravdu i milosrđe, i već je svojom pojavom donosio utjehu, mir i dobru volju medju ljude.

Živio je u 4. vijeku u gradu Mira. Bio je poznat po tome što je tajno davao ljudima novac. U čitavom hrišćanstvu se poštuje kao svetitelj i čudotvorac. Sveti Nikola je zaštitnik moreplovaca, trgovaca, strijelaca, djece, i studenata po cijelom hrišćanskom svijetu: na Istoku i na Zapadu. Zaštitnik je i državama Grčkoj, Rusiji , Srbiji, Crnoj Gori i Makedoniji .

Narodni običaji i vjerovanja

Danas, prema tradiciji, nikako ne valja prati veš, čistiti kuću i raditi bilo kakve kućne poslove. Ljudi su ga još za vreme njegovog života smatrali za svetitelja.

Mole mu se nemoćni, nesrećni, bolesni…

Prizivali su ga u pomoć pri bolestima, nekoj nesreći ili nemoći. Hrišćani veruju da se on svima odazivao i da je svima pomagao, a da je iz njegovog lica sijala svjetlost. U starosti se razboleo i preminuo 6. decembra 343. godine. Sveti Nikola se i slavi toga dana, što je u stvari 19. decembar po novom kalendaru.

Prenos moštiju

Dana 26. avgusta, 1071. godine vizantijska vojska je poražena od Turaka Seldžuka tako da je Vizantija privremeno izgubila kontrolu nad velikim dijelom Male Azije. Ovo područje vraćeno je u sastav Vizantije tek za vreme vladavine Aleksija I Komnina (vladao 1081—1118), ali je i dalje ostalo pod napadima Turaka. Hrišćani veruju da se u ovoj pometnji Sveti Nikola u jednom čudesnom snu javio nekom časnom svešteniku iz Barija i naredio da mu se mošti prenesu u Bari (Italija) koji je u to vrijeme bio pravoslavni grad i pod pravoslavnim patrijarhom. Mošti su u Bari stigle 9. maja 1087. godine; prema nekim izvorima, mošti su ukrali taljanski pirati i preneli ih u Bari, gde se danas nalaze. U svakom slučaju ih u Bariju vernici sa Istoka i Zapada poštuju sve do dana današnjega.   Pravoslavna crkva na dan 22. maja proslavlja pomen na Prenos moštiju Svetog Nikolaja.